بررسی نقش ابعاد مدیریت دانش در اثربخشی و بهبود عملکرد معلمان شرکت‌کننده در دوره‌های آموزشی: یک مطالعه موردی

هدف: در پژوهش حاضر سعی بر آن است که به بررسی رابطه میان ابعاد مختلف مدیریت دانش و نقش این ابعاد در بهبود عملکرد معلمان شرکت‌کننده در دوره‌های آموزشی پرداخته شود. روش: این تحقیق از نظر دسته‌بندی تحقیقات بر اساس هدف، یک تحقیق کاربردی به شمار می­آید. داده‌های تحقیق حاضر به‌صورت میدانی از معلمان آموزش و پرورش شهر تهران از چهار منطقه 2، 4، 6، و 12 که شامل نقاط مختلف بر اساس مناطق جغرافیای بود، انتخاب و به کمک پرسشنامه جمع‌آوری شد. متغیرهای پژوهش شامل متغیر مدیریت دانش که خود دارای چهارعمل مؤلفه توسعه دانش، نگهداری دانش، توزیع دانش و ترکیب دانش می‌شود و متغیر بازدهی معلمان شامل قابلیت‌ها و مهارت‌ها می‌شود. آزمون پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و گام‌به گام از مهم‌ترین تکنیک‌های تحلیل در این پژوهش هستند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی از آن بود که ابعاد ترکیب دانش، توزیع دانش، نگهداری دانش و توسعه دانش به همراه متغیرهای توسعه و بهبود معلمان در همه‌ موارد معنا‌دار بود. نتایج نشان داد که نگهداری دانش، توزیع دانش، ترکیب دانش و توسعه دانش به ترتیب دارای بیشترین اهمیت در عملکرد معلمان هستند. این متغیرها در مجموع قادر به پیش‌بینی حدود 5/49 درصد از تغییرات قابلیت‌های معلمان هستند. همچنین نتایج رگرسیون حاکی از آن بود که نگهداری دانش، توسعه دانش، توزیع دانش و ترکیب دانش دارای بیشترین اهمیت در پیش‌بینی مهارت‌های معلمان هستند. این متغیرها در مجموع قادر به پیش‌بینی حدود 8/48 درصد از تغییرات مهارت‌های معلمان هستند. همچنین براساس ساختار شبکه‌ای ANP مشخص شد، از بین ابعاد مدیریت دانش شاخص ترکیب دانش بیشترین وزن را در حوزه اثربخشی دوره‌های آموزشی معلمان به خودش اختصاص داد و به ترتیب توزیع دانش، نگهداری دانش و توسعه دانش بعد از آن قرار گرفت. نتیجه‌گیری: محول کردن وظیفه کسب دانش از منابع خارجی به یکی از معلمان در مناطق مختلف آموزشی بمنظور ثبت دانش و تجربه، توسعه دانش‌های جدید برپایه آموخته‌های دوره‌های آموزشی، ذخیره، گزینش و ساماندهی تجربیات حاصل از آموزش‌ها و نیز استفاده از سیستم‌های تشویق و انگیزش بمنظور توسعه دانش کسب شده از مهم‌ترین نتایج این پژوهش به حساب می‌آیند.